The Predator Filmreview (2024)

Eigenlijk zijn we vanaf het begin van de Predator-serie al om de tuin geleid. Predator is namelijk een wezen dat zijn prooi doodt om te overleven. In principe hebben we zitten kijken naar een “Sports Hunter”, een wezen dat doodt voor zijn plezier. Dit is slechts één van de vele grappen die aan bod komen in The Predator.

Het is ondertussen al eenendertig jaar geleden dat Arnold Schwarzenegger het in een jungle op nam tegen een, voor het grootste gedeelte van de film, onbekend monster. Sindsdien zijn er meerdere films uitgekomen rondom dit wezen, met enkele kruisingen met de Alien-franchise.

Voor wie het zich nog herinnert: Shane Black heeft in die eerste Predator-film nog een rol. Deze keer kruipt hij als schrijver en regisseur in een rol achter de schermen en neemt daarmee ook afstand van het soort film dat die eerste Predator was. Echte spanning zal je niet voelen tijdens The Predator, het is een over de top actiefilm, met een flinke dosis humor.

De film start met een buitenaards ruimteschip dat neerstort op aarde. Toevallig is daar sluipschutter Quinn McKenna, gespeeld door Boyd Holbrook, die zijn volledige team afgeslacht ziet worden door de predator. Hij weet echter nog wel een aantal dingen uit het schip mee te stelen. Toevalligerwijs komen die juist bij zijn superslimme zoontje terecht, die hiermee aan het experimenteren gaat. Vooral het acteerwerk van Jacob Tremblay, die het zoontje van McKenna speelt, is het melden waard.

McKenna wordt opgepakt en krijgt de stempel “gestoord”. Hierdoor komt hij in een bus terecht met een team dat zichzelf al de “Loonies” noemt. Hier leren we de andere personages in het verhaal kennen, waaronder Keegan-Michael Key die de grappenmaker Coyle speelt, Trevante Rodes als Nebraska en Thomas Jane als Baxley. Ieder van deze personages heeft wel een gimmick, maar dat valt niet te zeggen over Alfie Allen, die je mogelijk voornamelijk kent als Theon Greyjoy in Game of Thrones, als Lynch. Hij heeft een stel kaarten en is Iers, maar verder niet een veelzeggend personage in The Predator en hij voegt ook weinig toe aan het team.

Helaas wordt er te weinig tijd gestoken in de personages om ook echt een band met ze te krijgen. Het wordt wel geprobeerd in de film in scènes waarin een vader-zoonmoment probeert de kijkers te grijpen, of wanneer de groep Loonies onderling probeert uit te vogelen waarom ze juist bij die groep terecht zijn gekomen. Toch zal je geen traan laten als iemand bruut doormidden wordt gehakt en je zijn darmen langzaam naar beneden ziet sijpelen. Ook de band tussen de gebroken McKenna-familie komt niet echt tot zijn recht.

Alles staat of valt natuurlijk ook met waar het uiteindelijk om draait in de film, namelijk de Predator. Nu is de oorspronkelijke Predator al een machtig en sterk wezen die moeilijk te verslaan blijkt te zijn, maar deze keer wordt hij opgejaagd door nog een sterkere versie. En guess what, hij heeft ook nog zijn twee alien predator pitbulls meegenomen. Daar waar de film in eerste instantie stuurt richting het feit dat de nieuwe Predator een verbeterde versie is, zien we dit voornamelijk terug in zijn kracht en grootte. Dit valt wat tegen, want hoe tof zou het zijn geweest als dit wezen ook nog eens een stuk intelligenter zou zijn. Dit had in ieder geval voor veel meer spanning kunnen zorgen.

Langzaam wordt duidelijk wat voor spelletje de Predators ook met elkaar spelen, maar het einde van de film is zo gehaast dat de opbouw weer minder wordt. Dankzij de sterkere Predator waren er meer mogelijkheden om de film een dynamischer einde te geven, maar deze zijn helaas onbenut gebleven. Wel is er ruimte gelaten voor een vervolg, welke zinspeelt op nog meer actie.

De one-liners in The Predator geven de film enige luchtigheid. Verwacht dus niet een hele spannende film, maar meer een film vol actie, geweld, ingewanden en one-liners. Er zijn leuke referenties naar de vorige delen te vinden, welke kan jij vinden?